ONZE BIOCHEMISCHE MAATSCHAPPIJ

door L. Ron Hubbard

We leven in een chemisch georiënteerde maatschappij.

Het is moeilijk om in de huidige beschaving iemand te vinden, die niet door dit feit wordt beïnvloed. De overgrote meerderheid van de bevolking krijgt elke dag conserveringsmiddelen en andere chemische gifstoffen binnen, waaronder atmosferische gifstoffen en pesticiden. Daar komen nog de pijnstillers, kalmeringsmiddelen, psychofarmaca en andere medicamenten bij, die door artsen worden voorgeschreven. Verder hebben we het wijdverspreide gebruik van marihuana, LSD, cocaïne en andere straatdrugs, die in grote mate aan de situatie bijdragen.

Deze factoren maken allemaal deel uit van het biochemische probleem.

Met BIOCHEMISCH wordt de wisselwerking tussen levensvormen en chemische stoffen bedoeld.

BIO- betekent “leven, van levende dingen”; van het Griekse woord bios, wat “leven” of “manier van leven” betekent.

CHEMISCH betekent “van of te maken hebbend met chemicaliën”. Chemicaliën zijn stoffen, eenvoudig of complex, die de bouwstenen van materie vormen.

Het menselijk lichaam is samengesteld uit bepaalde exacte chemicaliën en chemische samenstellingen en er spelen zich voortdurend ingewikkelde chemische processen in af. Sommige stoffen, zoals voedingsmiddelen, lucht en water, zijn essentieel voor de voortgang van deze processen en van vitaal belang om de gezondheid van het lichaam in stand te houden. Andere stoffen zijn relatief neutraal wanneer ze in het lichaam terechtkomen en zijn noch nuttig noch schadelijk. Weer andere kunnen schade aanrichten, essentiële lichaamsfuncties blokkeren of verhinderen en het lichaam ziek maken of zelfs doden.

GIFTIGE STOFFEN, die in die laatste categorie vallen, zijn die stoffen die de normale chemische balans van het lichaam of de chemische processen ervan verstoren. De term wordt gebruikt om er verdovende middelen, chemicaliën, of elke stof die giftig of schadelijk voor een organisme gebleken is, mee aan te duiden. Het woord toxisch (oftewel giftig) komt van het Griekse woord toxikon, dat oorspronkelijk werd gebruikt om een gif mee aan te duiden waarin pijlen werden gedoopt.

DETOXIFICATIE OF ONTGIFTING is het verwijderen van een gif uit iets of het verwijderen van een effect dat een gif op iets heeft, zoals uit iemands lichaam.

GIFTIGE STOFFEN IN OVERVLOED

Er is een geweldige hoeveelheid materiaal geschreven over het onderwerp giftige stoffen, de vermelde effecten ervan en de mogelijkheden om ze te behandelen. Er zijn voorbeelden te over in allerlei publicaties en nieuwsberichten.

De huidige omgeving wordt met levensbedreigende elementen overspoeld. Verdovende middelen (drugs), radioactief afval, milieuverontreiniging en allerlei soorten chemische middelen komen niet alleen overal voor, maar komen, naarmate de tijd vordert, steeds meer voor. In feite komen ze zó algemeen voor, dat ze bijna niet meer te vermijden zijn.

Sommige ingrediënten die in groenten of soep uit blik zitten, kunnen zelfs als giftig worden beschouwd. Dat zijn conserveringsmiddelen, middelen die oorspronkelijk bedoeld zijn om bederf tegen te gaan. De spijsvertering en de werking van de cellen zijn echter op bederf gebaseerd. Met andere woorden, zulke dingen kunnen wel fantastisch zijn voor de fabrikant omdat ze het product conserveren, maar voor de consument zouden ze wel eens heel slecht kunnen zijn. Het is niet dat ik een voedselfanaat ben of iets tegen conserveringsmiddelen heb. Het punt is dat de Mens omgeven is door giftige stoffen.

Alleen dit ene voorbeeld al van conserveringsmiddelen in voedsel, laat de mate zien waarin men in het dagelijks leven met giftige stoffen te maken heeft.

Maar combineer dat eens met de vijanden van verschillende landen, die een wijdverspreide drugsverslaving gebruiken als een defaitistisch mechanisme, en met landen die met elkaar wedijveren in de fabricage en het testen van kernwapens (en op die manier de hoeveelheid radioactieve stof die vrijkomt in de omgeving verhogen). Voeg daar nog eens de pijnstillers en kalmeringsmiddelen aan toe, het verhoogde gebruik van industriële en landbouwkundige chemicaliën en de giftige stoffen die voor chemische oorlogvoering worden ontwikkeld. Om het maar recht voor zijn raap te zeggen, deze maatschappij wordt momenteel doodgegooid met giftige stoffen.

Bepaalde gegevens met betrekking tot die stoffen die een bedreiging voor mensen en de maatschappij in het algemeen vormen, zullen de biochemische situatie duidelijker in beeld brengen. Het Reinigingsprogramma is op die situatie gericht.

VERDOVENDE MIDDELEN

Verdovende middelen (drugs) zijn in wezen vergiften. De hoeveelheid waarin ze worden genomen bepaalt de uitwerking. Een kleine hoeveelheid werkt als een stimulerend middel (verhoogt de activiteit). Een grotere hoeveelheid werkt als een kalmeringsmiddel (onderdrukt de activiteit). Een nog grotere hoeveelheid werkt als een vergif en kan iemand om het leven brengen.

Dit geldt voor elk verdovend middel en er is voor elk verdovend middel of medicijn natuurlijk een verschillende hoeveelheid nodig om die resultaten te geven. Cafeïne is een verdovend middel, dus koffie is een voorbeeld. 100 koppen koffie zouden iemand vermoedelijk doden. 10 koppen zouden hem vermoedelijk in slaap doen vallen. 2 tot 3 koppen werken opwekkend. Dit is een verdovend middel dat heel algemeen voorkomt. Het is echter niet zo schadelijk, omdat er vrij veel van nodig is voordat het zijn uitwerking heeft. Vandaar dat het bekendstaat als een opwekkend middel.

Arsenicum staat bekend als een vergif. Toch is een minieme hoeveelheid arsenicum een opwekkend middel, doet een grotere dosis je in slaap vallen en brengen een paar grein je om het leven.

STRAATDRUGS

Er is wereldwijd sprake van een drugsprobleem. Daardoor baden we in het bloed en hebben we te maken met een hoop menselijke ellende.

Uit onderzoek blijkt dat drugs (verdovende middelen) het meest destructieve element in onze huidige cultuur vormen.

Het verhoogde tempo van het wijdverspreide gebruik van verdovende middelen zoals LSD, heroïne, cocaïne, marihuana en een lange lijst van nieuwe straatdrugs, dragen allemaal bij aan onze verzwakte maatschappij. Zelfs kinderen op de lagere school worden verdovende middelen opgedrongen. En kinderen van moeders die verdovende middelen gebruiken, worden natuurlijk gewoon als verslaafden geboren.

Naar men zegt kunnen sommige van deze middelen hersen- en zenuwbeschadigingen veroorzaken. Van marihuana bijvoorbeeld (dat zo in trek is bij studenten, waarvan je toch mag verwachten dat ze wat aan intelligentie winnen, zodat ze de leiders van morgen kunnen zijn), wordt gezegd dat het hersenatrofie kan veroorzaken.

Onderzoek heeft zelfs aangetoond dat er zelfs zoiets bestaat als een “drugspersoonlijkheid”. Deze is kunstmatig en wordt door drugs veroorzaakt. Drugs kunnen blijkbaar de houding van iemand veranderen, van zijn oorspronkelijke persoonlijkheid naar iemand die heimelijk vijandigheid en haat koestert die hij niet wil laten blijken. Hoewel dit misschien niet in alle gevallen waar is, legt het toch verband tussen drugs en toenemende moeilijkheden met criminaliteit, falende productiviteit en de hedendaagse ineenstorting van de sociale en industriële cultuur.

De verwoestende fysiologische effecten van drugs zijn geregeld het onderwerp van de koppen in de krant. Dat drugs ook resulteren in de ineenstorting van mentale alertheid en ethisch gedrag, is maar al te duidelijk.

Maar hoe verderfelijk en schadelijk ze ook zijn, straatdrugs zijn eigenlijk toch maar één deel van het biochemische probleem.

MEDICAMENTEN EN PSYCHOFARMACA

Medicamenten en met name psychofarmaca (Ritalin, valium, Thorazine en librium, om er maar eens een paar te noemen), kunnen zeker zo schadelijk zijn als straatdrugs. De invloed van deze tegenwoordig normaal in gebruik zijnde middelen, kan tot verbazing leiden bij iemand die niet met het probleem bekend is.

Sedatieven (kalmeringsmiddelen) worden vaak verstrekt alsof ze een panacee zijn voor alle ziekten. Al in 1951 waren zoveel mensen zo gewend geraakt aan hun dagelijkse dosis slaappillen of pijnstillers, dat ze hun “pilletjes” niet meer als verdovende middelen beschouwden.

De houding is maar al te vaak: “Als ik de oorzaak van de pijn niet kan vinden, kan ik die ten minste verzachten”. In het geval van iemand die geestelijk ziek is, zou er kunnen staan: “Als we hem dan niet rationeel kunnen maken, kunnen we hem in ieder geval de mond snoeren”.

Ongelukkigerwijs heeft men niet in de gaten dat iemand wiens pijn door een pijnstiller is verdoofd, zichzelf met dit verdovende middel heeft verdoofd en veel dichter bij de uiterste pijn van de dood staat. Het zou nogal duidelijk moeten zijn dat de rustigste mensen ter wereld, de doden zijn.

ALCOHOL

Alcohol is geen geestveranderend verdovend middel, maar een biochemieveranderend verdovend middel. Alcohol verandert het verstand niet, maar doet iets met de zenuwen. Door snel alle vitamine B₁ in het lichaam op te nemen, kunnen de zenuwen niet meer correct functioneren.

Daarom kan iemand zijn lichaam niet meer coördineren. Alcohol is in kleine hoeveelheden een stimulerend middel en in grote hoeveelheden een sedatief/kalmeringsmiddel.

De definitie van een alcoholist is iemand die het niet bij één drankje kan houden. En als ze er één op hebben, moeten ze er nog eentje. Ze zijn er aan verslaafd. Een van de factoren is dat ze een vol glas voor zich moeten hebben staan. Als het leeg raakt, moet het opnieuw gevuld worden.

Alcoholisten zitten in een toestand van totale en voortdurende vijandigheid ten opzichte van ieder­een om hen heen. Ze kunnen iemand van kant maken, zonder het er zelfs maar over te hebben.

Alcohol is een verdovend middel. De mate van alcoholconsumptie (hoeveelheid en frequentie) bepaalt of iemand als een zware gebruiker moet worden beschouwd.

COMMERCIËLE PROCESSEN EN PRODUCTEN

In de afgelopen jaren is veel onderzoek gedaan naar de potentiële giftige effecten van veel van de stoffen die gewoonlijk worden gebruikt in verschillende commerciële processen en producten, en in hoeverre ze hun weg in het lichaam van de bewoners van deze wereld kunnen vinden. Hier volgen een paar voorbeelden van wat dit onderzoek aan het licht brengt.

INDUSTRIËLE CHEMICALIËN

Hieronder vallen de tienduizenden chemicaliën die worden gebruikt bij productieprocessen. Natuurlijk zijn zulke chemicaliën niet allemaal giftig. Maar arbeiders in fabrieken die dingen produceren of gebruiken zoals verdelgingsmiddelen, aardolieproducten, plastic, schoonmaakmiddelen en reinigingschemicaliën, oplosmiddelen, verzilverde metalen, conserveringsmiddelen, verdovende middelen, asbestproducten, kunstmest, sommige cosmetica, parfums, verf, kleurstoffen, elektrische apparaten, of welk soort radioactief materiaal dan ook, kunnen, vaak voor lange tijd, worden blootgesteld aan giftige stoffen. Natuurlijk kan ook de gebruiker, wanneer hij deze producten gebruikt, worden blootgesteld aan residuen van dergelijke chemicaliën.

LANDBOUWGIFFEN

Pesticiden zijn de meest voor de hand liggende giftige stoffen waaraan arbeiders in land- en tuinbouw worden blootgesteld. Deze omvatten insecticiden (insectendodende chemicaliën), herbiciden (chemicaliën om ongewenste planten, zoals onkruid, te doden) en kunstmest.

Onder de onkruidverdelgers zijn er verschillende die een substantie bevatten die we dioxine noemen, waarvan bekend is dat het een verschrikkelijk giftige chemische stof is, zelfs in hoeveelheden die bijna te klein zijn om ze in het lichaam te ontdekken.

Men kan op een aantal manieren in contact komen met chemicaliën die in de landbouw worden gebruikt. De chemicaliën kunnen op of in de plant zelf worden meegevoerd en zo in het voedsel terechtkomen. Ze kunnen via de wind worden verspreid en door hen die in landbouwgebieden leven of werken, rechtstreeks worden ingeademd. Ze kunnen zelfs in het drinkwater terechtkomen.

VOEDSEL, VOEDSELTOEVOEGINGEN EN CONSERVERINGSMIDDELEN

Er zijn aan sommige bewerkte voedingsmiddelen stoffen toegevoegd die bedoeld zijn om de kleur of smaak te “versterken” of, zoals hiervoor vermeld, het voedsel voor bederf te behoeden. Ook wordt het steeds gewoner dat in “light”-frisdranken en andere verpakte voedingsmiddelen, diverse kunstmatige zoetstoffen worden gebruikt. Uit onderzoek naar deze “versterkers”, “zoetstoffen” en “conserveringsmiddelen” blijkt dat vele daarvan zeer giftig zijn. Het hele onderwerp van voedseladditieven en conserveringsmiddelen is voor veel mensen een reden voor bezorgdheid geworden.

Er zit ook nog een andere kant aan deze voedselkwestie. Onderzoeksresultaten wijzen in de richting van de mogelijkheid dat ranzige oliën een risico voor de gezondheid vormen, in een omvang die niet eerder werd vermoed. Oliën die voor het bewerken van voedsel worden gebruikt en niet vers, zuiver en vrij van ranzigheid zijn, zijn door onderzoekers in verband gebracht met spijsverterings- en spierziektes en zelfs met kanker.

PARFUMS EN LUCHTJES

Het gebruik van parfums en luchtjes in allerlei producten, is de afgelopen jaren steeds gangbaarder geworden. Aan alles, van wasmiddelen voor kleding tot aan gezichtsdoekjes en advertenties in tijdschriften, zijn geurtjes toegevoegd. En dat geurtje is gewoonlijk een goedkoop chemisch derivaat, een extract van koolteer, dat waarschijnlijk per vat van 200 liter maar zo’n 10 cent kost. Bevindingen lijken te bevestigen dat deze chemicaliën, die in de plaatselijke supermarkten rondhangen als “geurtjes”, in werkelijkheid giftig zijn en terecht kunnen komen in het voedsel dat daar wordt verkocht. Het tot zich nemen van zulke chemicaliën is duidelijk niet goed voor de spijsvertering.

STRALING

Je hebt ongetwijfeld in het nieuws gezien dat contact met straling kan plaatsvinden, door te worden blootgesteld aan het testen van kernwapens (of aan de radioactieve deeltjes die ze in de atmosfeer kunnen loslaten), kernafval, of aan sommige productieprocessen die gebruikmaken van radioactieve stoffen. Verder houdt het toegenomen gebruik van kernenergie, zonder de ontwikkeling van de benodigde technologie en veiligheidsmaatregelen bij het gebruik ervan, een niet-militaire bedreiging in. De verslechtering van de hogere atmosfeer van de planeet door vliegtuigen en verontreinigde stoffen, laat daarnaast jaar in jaar uit steeds meer zonnestraling naar het oppervlak van de aarde door.

Met andere woorden, er zijn vele manieren waarop men aan straling kan worden blootgesteld. Overal in de atmosfeer is er sprake van straling en dat is altijd zo geweest. Maar er is nu gewoon meer van.

Zonaanbidders, zonnebaders, zij die er een gewoonte van maken jaar na jaar in de zon te liggen bakken, stellen zichzelf ook bloot aan straling. Wat is de zon immers anders dan een bol van straling? Er is geen beter voorbeeld van straling dan onze zon. Daarom is zonnebrand verbranding, maar geen verbranding die plaatsvindt door overmatige warmte: het is verbranding ten gevolge van straling. Een bepaalde hoeveelheid zonlicht is blijkbaar essentieel voor de goede gezondheid van het menselijk lichaam. Maar we hebben het in dit geval over een excessieve blootstelling. Zelfs als men ten gevolge van voortdurende dagelijkse blootstelling gedurende langere tijdsperioden niet verbrandt, dan nog is men aan de cumulatieve effecten van straling onderworpen.

Röntgenstraling stelt iemand ook bloot aan straling. Röntgenstraling is al net zo dodelijk als kernsplitsing. Röntgenstraling leidt niet tot de grote knal; je krijgt geen geweldige explosie waarna er geen stad meer overeind staat. Maar het brengt wel, röntgenstraal na röntgenstraal, een toestand van verhoogde radioactiviteit in het individu teweeg, zodat de persoon, wanneer hij nog wat meer röntgenstraling of fall-out voor zijn kiezen krijgt, het risico loopt ziek te worden. Een herhaalde, voortdurende blootstelling van iemand aan röntgenstralen, kan hetzelfde teweegbrengen als alles wat kernsplitsing teweeg kan brengen – atmosferische verontreiniging.

Waar sprake is van een radioactieve atmosfeer, is ook sprake van achteruitgang van de gezondheid. Hoe meer mensen aan straling worden blootgesteld, des te minder weerstand ze hebben en des te meer effect straling op ze uitoefent. Met andere woorden, ten gevolge van alle hierboven beschreven bronnen, vindt er gaandeweg een opeenhoping in het lichaam plaats. Omdat straling cumulatief werkt (oftewel, zich ophoopt), volgt daaruit dat dit het biochemische probleem vergroot en een enorme barrière opwerpt.

EEN OPLOSSING VOOR DE BIOCHEMISCHE WERELD

Gezien alle bovenstaande gegevens, biedt het Reinigingsprogramma een oplossing voor dat biochemische probleem. En in een maatschappij als de onze, die doordrongen is geraakt met verdovende middelen en giftige stoffen, behoort het aanpakken van ophopingen van zulke stoffen van het grootste belang te zijn.

De logische vraag betreffende een procedure die zulke ophopingen aanpakt, is natuurlijk: “Werkt die?” “Boek je er resultaten mee?”

Die vragen worden beantwoord door praktische ervaring en een begrip van de ontdekkingen, die een procedure opleverden om iemand van de schadelijke effecten van giftige stoffen te bevrijden.